Gömleğime boyalar bulaştı,
güneşin gölgesi geçiyor üstümden, dile geliyor.
Susuyorum. Yaz akşamları ve deniz suyunda
izlerken kendimi, mest ediyor huzur; ruhuma özgürlüğüne koşarak gelmiş sanki...
Islak otlara sürtünüyorum renkler bulaşsın diye. Çok denedim sevemedim siyah kadar.
Gelincikler kara, çimenler kara. Ey papatyalar, siz de kara mısınız şimdi?
Gecenin gösterişsiz, sadeleriyle çıktı yıldızlar. Tepede belirip ışık saçtı ay.
Döktü içini denize karıştırdı balıklar.
Tan yeri ağarırken saçlarıma dokunan rüzgarların, ayak sesleri açtırdı gözlerimi. Ana rahminden çıkmış, eksikliğini bulacak gibi.
