Bir yere girerken
Yaralarımı asıp kapıya
Giriyorum içeri
Göz gezdiriyorum odanın
Giz dolu her yerine
Kulağıma küçük bir sızı sesi geliyor
Dönüp bakmıyorum yaralarıma
Dilimle mümkün kıldığım acılar
Üstesinden geldiğim yaralardan büyük görünüyor gözüme
İçerisinde beş kişinin
Kalabalık olacağı bir oda
Büyük geliyor bana
Yüzlercesini alabilecek yerler
Dar geliyor
İktidara muhalefet ve muhalefete iktidar
Olan ben
Kendi kendime iktidarsız ve muhalefetsiz
Kalıyorum ne
Hükmedebiliyorum ne karşı gelebiliyorum
Dönüp bakmıyorum yaralarıma
Sızım sızım sızlıyor oysa
Oysa gözümden akan yaşların engel tanımaz Ravisi
Duyduklarını aktarıyor içimden
Olası bir telafi ezgisi dudaklarımda
Mümkün müdür şimdi affetmeyi bilmeden kendimi
Af dilemek başkasından
Mümkün müdür şimdi
Beni sevmesini beklemek
Ben bilmiyorken sevilmeyi
Raks ederken yalnızlığımla
Beni bulmasını beklemek birilerinin
Kör bir kuyuda
Yusuf misali pusulara düşüp
Yakup gibi gözyaşı dökmek
Mümkündür çağlayıp isyan etmek
Ediyorum da
Ne kadar kuşandığım zırh beni kanatsa
Tuttuğum silah beni vursa
Kazandığımı selamette kalan insanlardan anlıyorum
Savaştan yeni çıkmış bir asker gibi
Şimdi en çok kanı sırtımdan kaybediyorum
Ama
Kara çalıyorum seni düşünmediğim aralarıma
Dönüp bakmıyorum yaralarıma
02.04.22
05:28
