Kısır döngü bu.

Bir kafes ki her yanı sürgülü...

Kaçamam bi şarkının nakaratına,

Acısı bi mermi gibi fırlayıp saplanır aklıma.

Karışamam kitap sayfalarına,

Tanıdık ince bi sızı kaplar içimi.

En ince sızı kağıt kesiği derler bir de!


Bir döngünün içinde varlığımın,

Dönüşümsüz tek yönü;

Kaçınılmaz olan herşeyin,

Toplandığı koca kördüğüm.

Bazen uzağı görmemek için,

Göze alabilirsin körlüğü!


Yürüyorum zamanın kumları üzerinde.

Umudum gömülüyor senelerin gölgesine.

Tutunmaya çalıştığım her şeyin başı eğik.

Utançlarından bakamazlar yüzüme.

Bu kadar erken ölüp,

Reddedebilecek kadar çaresizim ölümsüzlüğü!

Yine de gülümseyeceğim, benim için üzülme...


Vurulduğum her yanımı şakaya vuracağım.

Kendi içimde dibine vuracağım görgüsüzlüğün!

Ne yapıp ne edip küçümseyeceğim tüm dertlerimi.

Şiirler damlarken kalbimden,

Damlaya damlaya çöl olur diyeceğim.

Çöl olur elbet kalbim,

Benim için üzülme.