Tüm yürüdüğüm bu yollar sana çıkıyor
Yemyeşil ağaçlarla parlayan bahçem
Erik gibi parlayan yüzüne hasret
Her gün giydiğim ayakkabım
Bir gün olsun kapından eksilmesin
Solumdaki sen, ses ver! Söyle neyimsin
Bir yaz gecesi gibi soluksuz kaldım yüzünde
Ve bir yeşil ışık kapladı ışıyan ruhumu
Gökyüzü değildi, gök yüzündü ruhuma
Içime dökülen daldan düşen erikler miydi?
Yoksa daldaki erikler sen miydin? Söyle
Ve yeşil bir geceye uzandım ellerinle
Ellerinden ellerime bir orman yeşerirken
Ah bu akıldan çıkmış aklım sen deyince yediverir
Tutunacak tüm dallar ellerin oluverir
