Eda tek hece
Elif kadar dik belki de
Belki de vav kadar insan
Nice lisan gönlümde
Satır satır ince ince
Bembeyaz bazen saf temizce
Bazen de zifiri gece
Sokulduğum bir liman
Yaslandığım bir duvar belkide
Ellerinde dostane bir neşe
Kalbinde her yer bir başka bahçe
Geldim dost evine
Gönül bahçene
Derdimi verdim siğnene
Belkide siğneme
Aldın taşıdın beni nerden nereye
Anlattıkça dağıldı bulutlar birden bire
Gülünce açan yanımdın
Dolunca taşan
Kanadına güvenen kuşumdun
Görünce yanan çilemdin
Sen sahi benim nemdin?
Kardeşimdin neşemdin...
