Burnuma kan kokusu geliyor
Yere damlayan taze kanın kokusu
Hayır, cani değilim! Benden akıyor
Huzur doluyor içime yarıktan
Rüzgar esiyor gibi
Yalnız kalmak istedim sadece
Ve bu ayna saldırdı yalnızlığıma
Yüzüne bir yumruk indirdim o kadar
Şimdi yedi tanesi daha bakıyor bana
Lanet olsun, hepiniz geberin
Işığı söndürüp sizi katledeceğim
Arkamda belirdi şimdi başka bir tanesi
Kapının önündeki sokak lambasının piçi
Duvarda öylece dikilmiş
O da diğerleri gibi yalnızlığıma saldırıyor
Fenerim nerede benim vuracağım şu iti!
Fenerim nerede benim?!
Yalnız kalamayacak mıyım ben?
Yalnız kalmak neden bu kadar meşakkatli?
Gündüz etrafımda tüm kalabalıklar
Gece yansımalar ve karartırlar
Yalnız kalmak neden bu kadar zor?
İnsan bu kadar tekken
Nasıl yalnız kalamıyor?