Burnuma kan kokusu geliyor 

Yere damlayan taze kanın kokusu 

Hayır, cani değilim! Benden akıyor 

Huzur doluyor içime yarıktan 

Rüzgar esiyor gibi 

Yalnız kalmak istedim sadece 

Ve bu ayna saldırdı yalnızlığıma 

Yüzüne bir yumruk indirdim o kadar 

Şimdi yedi tanesi daha bakıyor bana 

Lanet olsun, hepiniz geberin 

Işığı söndürüp sizi katledeceğim 


Arkamda belirdi şimdi başka bir tanesi

Kapının önündeki sokak lambasının piçi 

Duvarda öylece dikilmiş 

O da diğerleri gibi yalnızlığıma saldırıyor

Fenerim nerede benim vuracağım şu iti!

Fenerim nerede benim?! 


Yalnız kalamayacak mıyım ben? 

Yalnız kalmak neden bu kadar meşakkatli? 

Gündüz etrafımda tüm kalabalıklar 

Gece yansımalar ve karartırlar 

Yalnız kalmak neden bu kadar zor? 

İnsan bu kadar tekken 

Nasıl yalnız kalamıyor?