Bakmayın öyle
Dün geceden kalma kelimelerim
Bazısı yıkık, köhne bir odaya hapsolmuş gibi.
İçlerinde hala bahar, bahçe olanlar var.
Hem de rengarenk çiçek açmış.
Kimisi de sessiz bir kuyu gibi
Taş atsan aylar sonra duyarsın sesini.
Çok dağınığım dostlar, çok...
Belki mecazen, belki de hakikaten.
Dün kitapların arasında yürüyüşe çıktım
Bugün bir deniz kenarında derinlere daldım.
Karmakarışığım,
Nerede, hangi zamanda olduğum bile belli değil.
Lakin dostlar, dans etmeliyiz yıldızlarda
Dans...
Ve çokça sevmeliyiz yarınlar yokmuşçasına, çokça.
Sonsuzluğa, mavilere dalıp gitmeliyiz umarsızca...
