Bir gülü koparmadan severken
Kopardık birbirimizi kendiliğimizden
Sonra bulamadık kendimizi
Kendimizle..
Oysa kökümüzden kopartarak
Sevmiştik birbirimizi daha en başından
Benlik’lerimizi kaybedince
Anladık ve kaybettik birbirimizi..
Daha ilk buluşmada cesurdu adımlarımız
Yoksa nereden bilecektik
Dumanı tüten kor alevinin
Aşkla yeniden yanabileceğini..