Bir gülü koparmadan severken

Kopardık birbirimizi kendiliğimizden

Sonra bulamadık kendimizi

Kendimizle..


Oysa kökümüzden kopartarak

Sevmiştik birbirimizi daha en başından

Benlik’lerimizi kaybedince

Anladık ve kaybettik birbirimizi..


Daha ilk buluşmada cesurdu adımlarımız

Yoksa nereden bilecektik

Dumanı tüten kor alevinin

Aşkla yeniden yanabileceğini..