Yalnızlığı hissediyorum artık, sanki bir şahsı gibi, ne zaman gelir, ne zaman gider, ne sever, nasıl ses çıkartır, nasıl görünür.
Üzüldüğünde mi hayallerde yaşar insan yoksa hayallerde yaşadığı için mi üzülür?
Sevgisiz kaldığında mı üzülür insan yoksa istediği kişi sevmediğinde mi?
Hayallerde yaşamaktan kurtulmak mı lazımdır?
Dünüm, bugünüm, yarınım boşsa devam etmeli miyim? Dolu olacağının bir garantisi yokken yarınının, insan nasıl umut eder baharın geleceğine yeniden. Neden ruhum bu kadar acı çekiyor, neden muhtacım bir sese bir dokunuşa, sadece üretmek neden yetmiyor. Bilmediğim bir çok şey var ama bildiğim tek bir şey varsa oda hayatımın bombok olduğudur... :')
