Şşşt. Dinleyin burayı.

Şu anda sahnedeki kimse siz ve benim aramdaki konuşmaları duyamıyor.

 

Siz yani seyirci, ben yani seyirlik.

Şu an sahnedeki herkes sizin için ter döküyor,

Siz ne yapıyorsunuz?

Arkanıza yaslanıyor, gül gül gülüyor, burnunuzu sümkürüyor

Zaman zaman uyukluyorsunuz.

 

Sahiden, sadece para verdiniz diye bunları yapabileceğiniz kanısına kim kanırttı sizi?


Ben buraya çıkıp senaristin dediği her şeyi size aktarmak zorunda değilim, bu konuda anlaşalım.

Ben buraya gelip saçmavari kelimeler seçip seçip beyninizi dikip söküp evinize musmutlu bir şekilde yollayabilirim zatınızı.

 

Ya da çıkıp sessiz kalır volta atarım sağdan sola, siz de

“Vaaay be. Adam ne sanat yaptı ama? Hiçbir şey söylemedi, biz de hiçbir şey anlamadık… Dünyayı da bu yüzden severiz zaten!” dersiniz.

İşte bu kadar da avelsiniz.


Eğer beş parayla bu sahneyi izleyip de tembellikle kırık bellik eşliğinde gülüp eğlenip coşup gürlüyorsanız

Ben de sersemlikle izlemekte olan her çift göz başına on paramı koyuyorum, varsa on beş para verip de bu serseriyi susturacak efendi ya da hanımefendi, çıksın da bu sahneye koysun parayı cebime.

 

Siz bu oyun bitince ne yapacaksınız sahi?

Yalan saçma alkışlara iki dakika selam vereceğiz biz.

Siz de kendinizi çok özel bir tarihe çok özel bir imza olarak göreceksiniz ya, orası daha da komiği.

 

Salondan çıkınca bir sigara yakacak, arabaya binecek, trafikte sövecek, evinize varacak, karınızı döveceksiniz değil mi?

 

Ben yarın yine buradayım, yine sizin gibi karısını dövenleri ağırlayacağım, yine sizin gibi kendini çok özel bir tarihe çok özel bir imza olarak görecek içi boş dangalaklarla uğraşacağım, e bana yazık değil mi?

 

Üzüldüğüm asıl şey siz değilsiniz, benim.

Ama işin komiği, sizin de üzüldüğünüz şey kendiniz değilsiniz.

Siz kendinizi kendinize üzülecek kadar bile tanımıyorsunuz.

Zaten onlar da o yüzden oynuyor o oyunları, e insanın da üzülmesi gerekir bir yerde.

Siz acı çeken insanları gördükçe haz alın, duygulanın ve ağlayın istiyoruz.

Çünkü siz kendinize bakarak bunu yapmayacaksınız, baksanız da anlayamayacaksınız ağlanacak halinizi.

 

Şimdi biter aparım, siz de “Oyun ne mesaj verdi be!” dersiniz ama anlarsınız belki.

Konuşan maalesef ki bir yazı değil, dün gece öldürdüm ben senaristi.