Bazen kendimi un kurabiyesine benzetiyorum.

Birazcık orantısız güçle dağılıveren..

Bir ben miyim acaba böyle derken aklıma bir fikir geliveriyor.

Sevgili Dünya biz belki senin kocaman varlığında bir tepsi un kurabiyesiyizdir. Dağıldıkça birbirimize karışan, kırıldıkça birbirimizi tamamlayan...