Hüznün vahşi çakalları sarıyor çevremi tam da bu vakitlerde,gözlerim ; kalbime,içime dönmüşken.
Acıya sebep şeyler yalnız şahitliklerim,dünya halleri,sefaletler ve esaretler.
Ah,dostlarım,kardeşlerim,işte bunlar yüzünden böyle savunmasız,kınsız,kılıçsızım ben
yoksa bilirsiniz,dünyayı değiştirmek için uykularımın kaçtığı gecelerden beni siz.
Ey dünya,şimdi ise öyle tiksindim ki ben senden,hırsa değer bir kıymetin bile artık yok bende.
