Dünyadaki bütün duvarlara yapamıyorum yazmak istiyorum. Geri kalan her şeyi yapabiliyorum hayatımda, isteyip olduramadığım başka hiçbir şey yok. Birileri benden, ben senden geçemiyorum. İnsanlar girip çıkıyor. Seviyorum, seviliyorum ama senden geçemiyorum. Muhtemelen sen de bir yerlerde kalmışsındır. Sonra yanımdan gelip geçen herkes nefret ediyor benden, bir yerlerde kaldığım için. O nefretleri de sırtıma yükleyip devam ediyorum. Hayatım çok güzel bir yere gidiyor, evet ama sırtımda bu yükler ve içimde kocaman bir boşlukla beraber. Bazen o kadar mutlu oluyorum ki diyorum tamam, hayatımda hiçbir şey eksik değil. Ailem hep arkamda, kendimi seviyorum, arkadaşlarım mükemmel insanlar. Burası çok güzel, ama eksik. Ben burada değilim çünkü, benim buraya gelebilmem için önce senden geçmem gerek. Ve biliyor musun, bana hiç yakışmıyor. Kimisine yakışır böyle şeyler, içli olur, kalabalık ortamlarda dalar gider garipsemezsin. Öyledir çünkü o, ama ben değilim. Bana hiç yakışmıyor bu, hele ki senin hayatımın bana en yakışmayan yönü olman başıma gelen en talihsiz şey. Yine de senin canın sağ olsun. Bir yerlerde birilerine gülsün yüzün, ben kızamıyorum. Canın sağ olsun.