Angela; yorgun ve asabi. Ölmüyor ama yaşamıyor da.

Aferim! filmi ile son yıllarda adından sıklıkla bahsettiren Altın Ayı ödüllü yönetmen Radu Jude'un bu filmini izlerken iş hayatında bir kadın olmanın zorluğunu her sahnede sezeceksiniz. Angela, prodüksiyon şirketinde en az 16 saat çalışan, Bükreş'in yoğun trafiğinde araç kullanan, her an direksiyon başında uyuyakalma korkusuyla işini yapan genç bir asistandır. Çalıştığı şirket; işyeri güvenliğine dair farklı şirketle bir kamu spotu reklamı hazırlamaktadır. Angela bu reklamda rol alabilecek potansiyeli olan, iş kazası geçiren kişileri evlerinde ziyaret etmektedir. Ancak bu yoğun iş temposu onu zihnen ve bedenen çok yormaktadır. Kendine ayıracak bir vakti dahi yoktur ve sevgilisiyle bile aracında 10 dakikalığına görüşür. İşyeri güvenliğinin önemini vurgulayan şirketinin patronu, Angela'nın fazla mesai yapmasını ve hakkını alamamasını önemsemez. Angela'nın dinlenmeye ihtiyacı olduğunu, farklı bir şoför bulmalarını belirten tüm ısrarlarına rağmen ''kahve içmesini, enerji içeceği almasını, eve dönünce uyumasını'' tavsiye eder. Angela'nın bu tavsiyelere karşı olan duruşunu tahmin etmek hiçte zor değil. Direksiyon başındaki yorgunluğu Angela'nın gözlerinden okunuyor, uzaklara dalıyor ve nefretini sürekli küfürler savurarak kusuyor. Angela; yorgun ve asabi. Kapitalist olan bu sistemin kölesi olduğunu biliyor bir yandan. Kitap satan bir ufaklıktan kitap satın alıyor, dilenci bir kadına cüzdanından para çıkartıyor ve bu insanların ''dürüst insanları sömürmeye meyilli olduklarını'' ifade ediyor. Kapitalist bu sisteminde bir işlevi olmadığını düşünmesine rağmen Angela ziyaret etmesi gereken tüm kişileri ziyaret ediyor. Onların nasıl kaza yaptıklarını anlatan videolar çekiyor. Ziyaret ettiği evdeki aile fertleri ile sohbet ediyor, yakınlık kurmaya çalışıyor. İşini doğru bir şekilde yapmaya çalışan Angela'nın sosyal medya platformunda gösterdiği bir personası var; Bobitza. Bobitza, Angela'nın içindeki nefreti kustuğu, sisteme dair öfkesini bastırmayıp etken olarak yaydığı bir persona. Bobitza'nın kadını küçük düşüren, Ukrayna başkanını aşağılayan, jest ve mimikleriyle eril cinsiyetçi bir tavrı var. Angela, yarattığı bu karakterin aldığı izlenme sayısı ve yorumlarıyla motivasyon kazanıyor, örnek aldığı bir yönetmen ile video çekiyor ve keyif alıyor.

Filmde geçen bir Angela daha var. 1981 Yılı Romanya'sında taksi şoförü olarak geçimini sağlayan Angela. Trafikte yolcuların ve diğer şoförlerin tacizi ile uğraşan bu Angela karakteri, günümüzdeki Angela ile yıllar sonra kendi evinde çekilecek olan reklam için tanışıyorlar. İş yerinde meydana gelen bir kazada felç olan oğlu Ovidiu ile beraber kameraların karşına geçen Angela ve ailesi, yapımcıların talimatlarına göre konuşmaları gerektiğini öğreniyorlar. Çekimin sonuna doğru Rusya'dan çok bahsetmemesini, şirketin aleyhine konuşmaması gerektiği Ovidiu'ya söyleniyor. Hatta düzgün monte edilmemiş ve sürücünün fark etmediği bariyer de arka plandan kaldırılıyor.

Filmin son yarım saati prodüksiyon şirketinin iş yaptığı şirketin gerçek yüzünü gösteriyor. Özellikle işçi emeği ve sağlığını ön plana çıkarmaya çalışan bu işin aslının öyle olmadığını görmüş oluyorsunuz. İşin ilginç yanı tüm bunlar olurken, Angela kamera önüne fırlayarak Bobitza'ya dönüşüyor ve Putin'i övüyor!