Yazdım
Bu dünyaya bir daha gelmeyeceğim
Bazısı başka okudu
Kanım sevdam iki dünya sırdaşım
Kimi neşeyle anladı uzağımda
Bu dünyaya bir daha gelmeyeceğim ulu olsun Tanrıya
Çıkarıp gözlerimi ağlayacağım avuç tutsun
Çekilsin izi nefretin tatlı rüyamdan
Madem beyazdı
Madem yumuşaktı güzeldi
Çekildim
Kalsın
Bu ses benimle
Bu ses göğsümü delen o derin uykuda
Yazdım
Sanki yıkandım o an
Kaldırıp attım bir taşı Buhara’dan
Yankısı duydu dokuz gök yetmiş iki ata
Eğildim toprağı dizimle tanıştırdım
Ve tanıdım toprağı acıyla
Bilge bir sesle uzanmış en içinden
Merhaba diyordu bana
Yazdım bir tetik bir tabanca
Vurdum bir geyik bir falanca
Vurdukça yıkandım bir barut dolu korku
Bir köhne anıyla
Azaldım
Büyüdüm ve güneşin adını koydum yeniden
Yeniden fakat artık başka silahla
Yazdım ilk harfini kanın
Gezdim kalbini geçtim her bilekten
Öyle bir andı öfkeyle kader
Çıktım evimden
Kalp dönülen bir yer değil
Ev dönülen bir yer değil
Sormadım o yolun hangisi olduğunu
Ve kaldı lezzeti öfkenin
İlk şarkıyı duyduğu anda
Yazdım çok deli çok mavi
Yorgunum al beni rüyadan
Ama kahrolsun burjuvazi
Ellerimi al aynayı sakla
Her renk olsun diledim nefreti suskunluğun
Her renk olsun saçlarının en güzel hali
Yazdım
Koş haber et gökte melekler
Yazdım şeytanın aşkı büyüktür gökten
Yazdım
Ulu olsun tanrıya
Yazdım
Ulu olsun yerküre toprak ve sema
Sildim
Ve son olsun bu defa.
