Şair bir dost arar efendimhanım.
Nereye çekersen çek cümlelerimi
cümlesi toplu birlik seni görmeye gelecekler
Bayramda alnından öpecekler,
cümlelerimiz
bizim cümlelerimiz.
Yatıya kalabiliriz gönlünde, boğazında bu gece
biz.
Abranabilir senin halbuki kelimelerin beni,
bizse izlemeye gelmiş gibi koklarız yanığı.
Düşün boynuma asılmış bir mutluluk tutuyorum boğazımda,
asıl şimdi kabotaj bayramı ya efendimhanım.
İşte şimdi titreyebilir yanaklarımız,
sahiden de.
Bu nasıl hasret ki
bizi okunuşları aynı ama anlamları aynı sözcüklere,
harflere
bölük pörçük etti.
Biz ki sizi her şeyden çok, her şeyden bir parça, herkesten fazla.
Betimleyebiliriz,
elinizi uzatırsanız.
Sahi ver bir elini, bir kompozisyon yazayım,
eline, elime, elimle, elimizle.
Tut ki girişti, gelişti, sonuçlaştı
ve tebessüme uğradı.
Kaptan orta kapıyı açar mısın?
"Niye ineceğin zaman basmıyorsun?"
Unuttum, kapitan, unuttum.
Beri gel, bir bilmece söyleyeyim kulağına:
Seni seviyor.
Bil bakalım bu ne?
~24/10/08
