Zaman ekildi önüme, zaman biçiyorum
Ayıklıyorum içinden bir bir uğursuz otları,
Umutsuzlukları
Göğsümde güneşin kızıllığı
Ardımda verdiğim sözler var
Ardımda kasırgalar
Durmuyor
İçim durmadan sana koşuyor
Yıkılmış duvarlar
Bir yığıntı kadar mesafe
Yoldan tuğlaları topluyorum
İnşa ediyorum, bu sefer farklı
Mutlaka penceresi olacak
Önlerine çiçekler konacak
Düşünürken kokular sarıyor etrafımı
Kanım çekiliyor, durmuyor
İçim durmadan sana koşuyor
