İçimde düşlerimden bir kazan kaynarken
Ve buz gibi yalnızlığım beni hasta ederken
O filmlerden birinde oynadığımı fark ediyorum.
İşte o zaman karışıyor her şey birbirine.
Gerçeğin metalik tadı doluyor dudaklarıma.
Uzaklaşmak istedikçe dibinde durduğumu fark ediyorum her şeyin.
Süslü kelimelerle bir son yazıyorum kendime.
Oysa kelimelerimin hepsi aynı dipsiz çukura gebe.
Hüzün denilen uçsuz bucaksız tarlada büyüyor ekinlerim.
Kutunun dibinde yalnız kalmış umut gibi günlerim.
Gördüğüm her yüz ayrı bir hikaye, ayrı bir keder her göz bebeği.
Yalnız gözlerde yardım dilenen bakışlar gibi sanki.
