kesildi bir gece vakti bileklerim

kanım ah kanım

kan kırmızısı hüznüm yalnızlığım

elime gözüme bulaştı

üşüyorum

/

bir gece üstüydü

kesilmişti bileklerim

sabahı hazırlayan güneş

daha uyanmamıştı ben uyuyordum

affet beni tanrım uyumak istiyorum

kızma bana ninni söyle

uyumama yardımcı ol, ol de

üşüyorum

/

üşüyorum

gece soğuk

kanım ah kanım

soğuk

/

bıktık yaşamaktan arkadaş, arkadaşım

korkuyla yaşıyoruz ve doğuştan açız

açız tanrıya, tanrının bizi duymamasına açız, güneşe açız, özgürlüğe açız, oy kurban

ne çok derdin ve ne çok severdin

/

son durağında şehvetli gecenin

kesildi bileklerim

son arzum, son aşkım, son sevişmem, tanrısal varlığım, kasıklarından başlıyor

şehvetinin kokusu ve kokun azdırıcı bir arzudur

/

ah mimoza canım, rüzgâr çiçeğim, seni öyle

arzuluyorum ki arzumdan bir anıt yapılsa bakanlar seyre dursun sevişmeye

tanrıyı ve dini unutarak, insan bedenine özgürlüğü sağlayarak

/

üşüyorum

sarıl bana

/

kanım ah kanım

soğuk

kan kırmızısı hüznüm yalnızlığım

soğuk

gecenin en şehvetli saatleri bile

soğuk

üşüyorum üşüyorum

sarıl bana

kokunu yanımda götürmeliyim

kokun şehvetin kaynağı

sevişmemizin başlangıcıdır

/

bende bilirdim yaşamayı

ama işte kesildi bir gece

vakti bileklerim

gecenin üstünden atladım

acılardan atladım

tanrıdan atladım, yakalayamadı beni

işte kesildi bileklerim bir gece vakti

kanım yerde süzülürken ve ben üşürken

/

şiirde ayıp olmaz ay yüzlüm

yatakta da ayıp olmaz

ayıp yoktur insan bedeninde

şehvetin koynunda da

oysa ayıbı yaratanlar en büyük ayıbı yapanlardır

/

üşüyorum bana etini ver

etinin inanılmaz beyazlığını, sıcaklığını, huzurunu ver, bana sonsuz döllerini ver

kesildi bileklerim bir gece vakti, bana sevgini ver

/

balçıklanmış yollardan geldim

seni bulabilmek için büyüdüm

anam seni bulabilmek için doğurmuş beni

bir zevk ürünü değilim seninle zevkli olmaya geldim

/

benim güzellik tanrıçam, güzelliğim, küçük meleğim

aşkımın şehvetli tohumu, sevgim, sevdam

korkuyorum

/

her sabah böyle

kötü rüyalarla uyanmak

bir sıkıntıya gün açmak

geceden kalma düşüncelerin

sabah hala yaşıyor olabilmeleri

benim her gün kesiliyor bileklerim

geceden kalma intiharlı bir geceden

düşüncenin soyut sınırlarını aşmak

okumak, okumak, okumak, unutmak, kendini unutmak...

can sıkıntım; gökyüzünden kopan keskin bir hançerdir

bir ölüm meselesidir, yaşamak; başlı başına bir sorumluluktur

iznim olmadan bu sorumluluğu kim verdi bana? tanrı mı ? ya da şehvetle yolunu bulan babamın dölleri mi?

/

baba... baba... korkuyorum

beni oraya gönderme yalnız

temizliğiniz batsın

sesler gelir çatıdan korkarım

beni oraya yalnız

gönderme

temizliğiniz batsın

bir işçi gibi yorgundum, sahi ben bir işçiydim

baba bu ses ne? bu ses ne? bu ses, kulaklarımda büyük bir korkudur

bir ürpertidir küçük yüreğimde

rüzgâr oğlum rüzgar korkma

çöplerinizi toplamaya geldim

göğüslerinizi de toplamaya geldim

hepinizi toplamaya geldim

çöp kamyonu bekliyor sizi

çöplerinizle beraber, haydi gidelim

/

ah işte kesildi bir gece vakti bileklerim, acının sonu, huzurun başlangıcı

artık öpebilirsiniz huzur kokan ağzımı.