Geleceği ona bırak sen bir tane

İçin için kıvran ama sade ten pare pare

Duy gör anla yine duy gör sonra söyle

Çıkan ses kaybolmuyor evrende

 

Yazarsın silersin silinen uçar hiçliğe

Öğretir üstü kapanan toprak kediye

Kokusu yoluna engel mi fırlayan köstebekçe

Hep bir denge ondan ona eşsiz bir güçle

 

Tartının altına koyduğunda kanayan hile

Koyduğunu ölçer alan alır gece yastık seninle

Bizde çürük olmaz abla çürüyen içimizdeki bile

Düşünüp durur o kadar canla kanla yok bir çare

 

Kalbini dinle cızı hissetmeyle kalma dinle

En doğru yol kaplanmamışsa balçıkla derince

Ümit düşürme kırık ayağa belki biri çıkar protezle

Mutlu olmayabilirsin ama iyi hissetmek senin elinde

 

Takribi yaşam doğdu ve anladı nedenini nedenle

Renklerin çatışması renklerle birleşinceye birde

Sorun sende onda bizden bize tek yok hep birlikte

Sadece bir adım at devam et senden aksın gönlünce

 

Yazan: Poetron