Geleceği ona bırak sen bir tane
İçin için kıvran ama sade ten pare pare
Duy gör anla yine duy gör sonra söyle
Çıkan ses kaybolmuyor evrende
Yazarsın silersin silinen uçar hiçliğe
Öğretir üstü kapanan toprak kediye
Kokusu yoluna engel mi fırlayan köstebekçe
Hep bir denge ondan ona eşsiz bir güçle
Tartının altına koyduğunda kanayan hile
Koyduğunu ölçer alan alır gece yastık seninle
Bizde çürük olmaz abla çürüyen içimizdeki bile
Düşünüp durur o kadar canla kanla yok bir çare
Kalbini dinle cızı hissetmeyle kalma dinle
En doğru yol kaplanmamışsa balçıkla derince
Ümit düşürme kırık ayağa belki biri çıkar protezle
Mutlu olmayabilirsin ama iyi hissetmek senin elinde
Takribi yaşam doğdu ve anladı nedenini nedenle
Renklerin çatışması renklerle birleşinceye birde
Sorun sende onda bizden bize tek yok hep birlikte
Sadece bir adım at devam et senden aksın gönlünce
Yazan: Poetron