Bir şey düşünüyorum ve bu beni mutlu ediyor. Sadece bir düşünce bu kadar iyi hissettirebilir mi sahiden? Ben neden mutluluğun bu denli sarhoşuyum? Bünyem kaldırmıyor sanırım alışık olmadığından :)
Ay ne güzel şey içinde bir tohum büyümesi günden güne. Düşündükçe tebessüm etmeli bir aktivite. Bana belli olmaz yarın çöpe de atabilirim bu düşünceyi. Ama şu an bunun sarhoşuyum. Ve mutluyum.
Aynı zamanda şunu fark ettiğim bir an oldu bugün, ben güven arıyorum. Birinin bana verebileceği ennn büyük şeyin güven olduğunu fark ettim. Belki de dünyadaki en zor şey, bir başkasından alabileceğin. Ama olsun. Umut güzel şey.
