Düşünceler Hiçlikle Boğuşurken

Kadehler dolar gözyaşlarıyla 

Sefillik okunur gözlerden

Dilde binbir küfür, gelmişe geçmişe

Düşünceler hiçlikle boğuşurken akmış zaman hiç durmadan

Yaslandığın koca dağ yerlebir olmuş çoktan 

Savaşlar başlamış ezidi köyünde

Baş gövde de durmamış

Sarpa sarmış ,yenilgiyle sonuçlanmış devrimler

Güzel ve yüksek şeyler kaybolmuş ansızın 

Parlaklığını yitirmiş yıldızlar 

Güneş balçıkla sıvanmış,sönük kalmış hiçsizliğin ışığında

Şarkılar ,şiirler anlamsız donuk birer ezgiye dönüşmüş

Düşünceler hiçlikle boğuşurken geride kaybedilmişlikler kalmış bir tek

Kitaplar yakılmış , sürgünde ölmüş benlikler

Çiçekler koku vermez olmuş

Mecalsiz kalmış öksüz sevinçler

Tanrılar dar ağacında görülmüş 

Hüsran dolmuş hayatlardan bir dünya oluşmuş

Düşünceler hiçlikle boğuşurken