Gökyüzünde kaybolan düşüncelerim,
Yorgun bedenimde ağırlaşan bir yük gibi.
Mutsuzluğun gölgesi düşer kalbime,
Fazla düşünmekten yorgun, bitkin bir haldeyim.
Sorular dolanır zihnimin labirentlerinde,
Cevaplar ararım kaybolmuş düşlerimde.
Bilmek isterim hayatın anlamını,
Ama her soru daha çok yorar beni anladım şimdi.
Gözlerimde biriken hüzün bulutları,
Yağmura dönüşür içimdeki fırtınada.
Mutsuzluğun rengi sarar beni,
Fazla düşünmekten yorgun, karanlık bir gece.
Gökyüzüne bakarım umutsuzca,
Yıldızlar kaybolmuş, kaybolmuş rüyalarımda.
Dinlerim sessizliği, anlamaya çalışırım,
Ama fazla düşünmekten yorgun, suskun bir çığlık içindeyim.
Belki bir gün bulurum huzuru,
Belki bir gün aydınlanır içimdeki karanlık.
Şimdi ise sadece yazıyorum duygularımı,
Fazla düşünmekten yorgun, mutsuz bir şairim şu an.
