Üzümün şaraba,
Şarabın da şiire dönüşümü hikâyesi bu...
Şarap ısmarladım kendime Beyoğlu'nda.
İçtikçe her kadehten sonra,
Şairim sandım...
Sindirmeden daha şarabı diğer sistemleri vücudumun,
Nöronlarım tek tek harfleri kaçırıyor beynime,
Kaçınılmaz devinimle dönüşüm başlıyor böylece.
Müşterek bir ilişki içimdeki...
Yarı yarıya karardayım...
Meğerse şiir ısmarlamışım kendime...
Düşünsel demlenmişim
Ve demişim ki;
Düşüncelerimi dinlendirdiğim,
Meşe fıçısı kafatasım.
Şarap tadında sohbetlere hazırlıyor kendini.
Kelimelerim kıpkırmızı.
Bağ bozumundan bu yana ezilmiş fizikselliğim.
Gebe kalmış dême.
Doğmaya hazır kutsal kâseye...
İlahi sohbetine çağırıyor seni.
Gel,
Çal kapıyı hadi.
Şarap dökülmek istiyor...
