Sabahın dördü olmuş yine. Düşünceler ızdırap veriyor bedenime, yüreğime en çokta kendime. Zaten bizleri uyutmayan hep düşünceler değil midir? Ahh düşünceler, ızdırap verici düşünceler... Ve bazen de aksine bizi hayatta tutan düşünceler. Tek bir düşünce bizi hayata döndürür ve belkide yaşama iter ne dersiniz? Güzel şeyler düşünmeye yoğunlaşıyorum fakat yine düşünmeden edemiyorum acaba kendimi mi kandırıyorum? İyi şeyler düşünürken bile kötü düşünceler raks ediyor kafam da. Sonra ben de hareketlenerek kötü düşüncelerle karşılıklı rakslıyorum ve gözlerimi bir açıyorum bu da düşüncelerden ibaretmiş. İpin ucunu fazla kaçırıyorum ve gerçekle, düşündüklerimi ayırt edemiyorum. Belkide bu yazım, paylaşımım sadece düşüncelerimde vaar olmuştur...
