Ruhumun derinlerinde bir ırmak kanıyor sanki. Gürül gürül akıyor içime. Taşıyorum ama görmüyorsunuz. Ne doğal afetler geçirdim ben bilmiyorsunuz. Ahmet Kaya’nın şarkısı gibi ‘depremler oldu beynimde!’.
Baharım gelmedi benim. Gelmeyecek gibi de bu sene anlamadım neyi yanlış yaptım? Sevmeyi mi beceremedim, umudum mu eksik kaldı? Ah buldum! İnancım kalmadı. Korkuyorum sanırım baharımın kışa dönmesinden. Çığ olup üstüme gelmesinden. Altında ezilmekten, buz kesmekten…Hikayeler bitmiyor bir türlü, başım dönüyor. Düşüyorum
