Gecelerin ışıltılı havası yok artık

Karanlık bir odada raks eden duman var

Sessizlik hakim ağlamalı duvarlara

Melankolik şarkılar var fahişelerin ağzında

Yalnızlık hakimken hüzünlü akşamlara

Nasıl şen olayım duvardaki fotoğrafınla

 

 

En az benim kadar çirkin, pis bir nakarat var ağzımda

Sadık dostlardan ne kaldı arkada

Ağlamaklı halim ve sararmış parmaklarım

Çehremdeki yorgunluk, kısılmış gözlerim

Kim kaldı eski akşamlardan

Bir ben, bir kalemim, bir de duvardaki fotoğrafın