Gecelerin ışıltılı havası yok artık
Karanlık bir odada raks eden duman var
Sessizlik hakim ağlamalı duvarlara
Melankolik şarkılar var fahişelerin ağzında
Yalnızlık hakimken hüzünlü akşamlara
Nasıl şen olayım duvardaki fotoğrafınla
En az benim kadar çirkin, pis bir nakarat var ağzımda
Sadık dostlardan ne kaldı arkada
Ağlamaklı halim ve sararmış parmaklarım
Çehremdeki yorgunluk, kısılmış gözlerim
Kim kaldı eski akşamlardan
Bir ben, bir kalemim, bir de duvardaki fotoğrafın