Bir koridor, iki kapı ve iki duvar,
Göz alabildiğine uzun,
Kasvetli ve gri.
Kapılar ardına kadar açık,
Ama içi karanlık bir hiç,
Bir boşluk, hissedilen bir hiçlik.
Duvarlar soğuk ve sert,
Birbirini çağıran duvarlar,
Sıkıştırır yavaşça karanlık ve hiçliği.
Birbirine çağıran duvarlar.
Bir ip ya da bir tünel,
İkisi de kurtuluş yolu duvarlardan.
Biri aşağı, biri yukarı,
İkisi de aydınlık bir ışık.
Felsefe ve edebiyat, bir kurtuluş yolu.
Her kelime bir adım,
Her düşünce bir nefes.
Beni daraltan duvarlar,
Artık ya yukarıda,
Ya da aşağıda.
