Varlığın su
Yokluğun ateş miydi?
Seni sevmek ızdırap, yoksa bir armağan mıydı?
Neydi sevgilim
Ettiğin işkenceler
Ceza mı lütuf mu?
Anlamıyor yüreğim sen söyle
Bir anda inanmışken aşka
Attın hayallerime molozları
Yıktın tüm umutlarımı
Kaçtım yüreğimin ta içine
Duvarlar örüyorum her gün sana
Ve sana açılan kapılara
Ket vuruyorum hayallerime
İnandığım aşka
Cezalandırıyorum kendimi aşksızlıkla
Ve umutsuzlukla
Duy beni sevgilim
Çıkar beni kör kuyundan
Aşkın tutsun beni kollarımdan
Sarsın kalbine
Çıkarmasın oradan, hiç ölmeyecekmişçesine
