Çaldınız, duygularımı çaldınız. Anne, abla, eski sevgilim, beni reddeden aşkım, benden birer duygumu çaldınız. Benden kıskançlığımı çaldınız, sizi kıskanmıyorum diye benden ayrıldınız. Benden sevgiyi çaldınız; Tanrıma olan sevgimi yitirdiğim için bana kafir dediniz. Bende sadece boş ve anlamsız bir gülümseme bıraktınız. Artık ağlarken güleceğim, gözyaşlarım dökülecek ama siz o damlalarda hüznü ve acıyı değil benim boş gülümsememi göreceksiniz. Beni sizler mahkum ettiniz yalnızlığa. Duygularım vardı, doğduğumda acı dolu ağlamam vardı. Yalnız başıma öleceğim boş ve anlamsız bir gülümsemeyle...
Not: Kafama estiği gibi yazdım, sözelci değilim, noktalama işaretlerinden de anlamam ancak varsa aynı şeyleri yaşayan, yalnız hissetmesin istedim.
