Müziği; aklıselim ve aynı zamanda duygularına değer veren, onlara kulak astığı için çoğu zaman kendini ateşin ortasında bulan insanlar üzerinde, bazen bir kurtarıcı rolünde bazen ise ateşin içinden çıkamamasında büyük bir neden olarak görüyorum. Diyebilirsiniz ki aklıselim olan insan duygularına kulak vermek yerine onları yenebilen kimsedir. Ancak duygularına bilerek, isteyerek yenilmek o an için en mantıklısı olabilir. Hiçbir konunun temelinde, asıl doğrunun ne olduğunu bilmediğimiz bir hayatın içinde kendini ateşe attığı için bir insanı sorgulamak ne kadar doğrudur veya ona aklıselim olmadığını söylemek?
Müziğin, insanların duygu ve düşüncelerine etkisi ölçülemez bir karmaşıklıktadır. Bu, insanların dönem dönem değişen ruh halinden kaynaklanıyor olabilir elbette ama geceyi seven bir insan için yıldızlara bakarkenki hayranlığını, müziğin insanlar üzerindeki etkisine benzetiyorum ben daha çok. Çünkü yıldızlarla da yalnız kaldığımız bazı zamanlar mutluluğumuzu paylaşır, seyrederken istemsizce gülümseriz. Bazı anlar ise gülümserken aniden bizi hüzne boğup aşamadığımız duygularımızla baş başa bırakır acımasızca. Tıpkı en sevdiğimiz müzikler gibi.
