Duygular, asıl benliği insanın içinde
bazen bir bulut gökte süzülen
boşlukta, sonsuza giden...
Bazen bir çiçek kalpte
acıda doğmuş
kan yapraklı bir çiçek...
Belki de bir yıldız,
sonsuz karanlıkta
insanın en içinde
parlayan sonuzluğa...
hepsi insanın ta kendisi
duygunun ta kendisi
Hem doğuran insanı içinde,
hem öldüren kollarında
Yalnız bırakan
ve ardından saran kolları arasına
Hepsi biziz
ta kendimiziz...