Duygular, asıl benliği insanın içinde

bazen bir bulut gökte süzülen

boşlukta, sonsuza giden...

Bazen bir çiçek kalpte

acıda doğmuş

kan yapraklı bir çiçek...

Belki de bir yıldız,

sonsuz karanlıkta

insanın en içinde

parlayan sonuzluğa...

hepsi insanın ta kendisi

duygunun ta kendisi

Hem doğuran insanı içinde,

hem öldüren kollarında

Yalnız bırakan

ve ardından saran kolları arasına

Hepsi biziz

ta kendimiziz...