Çanakkale...
Ey bilmediğim şehir.
Sana şiir geriyorum.
Kuşan...
Dedesi olsaydı kurşuna kafa atan...
Yazardı eli.
Nitekim, başlı başına saçı kısa bir deli karşındaki.
Çanakkale, pembe leziz domatesi.
Atalardan yadigar kaldı hikayesi.
Duyulanda adı, dönende tarih, okunur esamesi.
Kafasında var fesi...
İçi boş, şıngırdamıyor kadifeden kesesi...
