sözlerimi tolere ederdi matemim duysa
geçtiğim kalmadı beyaz sayfalarda
geçmiyorum artık oralardan
sadakat bozuldu
nasıl olur bu yüzyılda?
oysa hevesle ve bol bir ömür yaşadım
deste deste duruyordu karşımda
bir baktım gitmiş ortalardan
haylaz bir çocuk gibi gelir ki
yoksa yürüyemeyecek kadar ihtiyarladı mı...
Buttom gibi yaşıyorum
düşündükçe ve yaşadıkça gençleşiyorum
sonsuzluk ne mümkün
hep yeni arayışlar var
hiç olmayacak gibi değişmeden ölmek
ilmek ilmek işlemek lazım
baharda açan çiçekler için kışı ne kadar bekledim
ben baharı bekliyorum
konuşmak fazlaysa eğer
onca suskunluğum için bu sözler
bana ne kadar durgunca
