Telaşlanıyorsun anne 

Pilav altına saracak diye

Koşuyorsun mutfağa 

Kapatıyorsun ocağın altını 


Ben kendime sardım anne

Sen koltuğunda 

Keyifle yudumladın çayını 

Sanki bir zaferi kazanmış gibi


Gecelere sığamadım,

Odamdan dışarıya taştım.

Boncuk boncuk döküldüm 

Evin her yerine.


Sen kızarsın yere dökülen 

Her şeye.

Buna sesin çıkmadı

Görmedin mi anne?


Bedenim halihazırda dümdüzken

Ruhumdan hiç şüphelenmedin mi?

O ruh,

Sana ne kırgınlıklar biriktirdi anne.


Nefes alışlarım bir urgan düğümü 

Gibi düğüm düğüm olurken 

Boğazımda,

Senin ne derdin olabilir ki...


Bak anne!

Yapamadığım kumdan kalelerim 

Gökyüzüne kadar uçuramadığın

Salıncaklar

Oradalar anne, ama ben değilim.


Ben, kendimde bile değilim.

Duyumsananlar ağır,

Ben güçsüzüm 

Anne.