Ben, bu kocaman denizde bir damlayım.
Ne söylüyorsam, tek yürekten.
Ne yapıyorsam, en derinden.
İçimdeki çığlıklara, kulak vermemden.
Ben, her şeyi fazla anlayarak deli oldum.
Yüreğimde gizlenmiş volkanı buldum.
Benim varlığımın sonu yok.
Ben böyle yaparak, en çok kendimi kınadım.
İçimdeki benle birlikte, döndüm durdum.
Ruhum çok karanlık penceresi yok.
Ufacık bir ışık ararken kayboldum.
Ruhumun dinleneceği, bir özgürlük yok.
Çiçek açan bir ağaç olmak isterim.
Susuz kalmayı göze aldım.
Her gün güneşi kıskanmak isterim.
Geceleri üşümeyi göze aldım.
Aşka susadım, duygularım örtülü.
İç çekişlere hasretim.
Yaşadığım tüm mutluluklar, ölümlü.
İçimde yaşayan çocuğa hasretim.
Ben, özgürlüğümün bekçisiyim.
Görenler deli sanıyor.
Anılarımın,tek hayat arkadaşıyım.
Beni ölü sanıyorlar.
Ben, kuru dalda bir serçeyim.
Bilinmezlik arasında, tek gerçeğim.
Uçmayı unutmuşum ağlıyorum,
Yuvamı unutmuşum bağırıyorum...
Duyun beni,
Beyaz sesimle, kendime dönmemi.
Duyun beni,
Boğulan güneşimle, kendimi ısıtmamı.
