Herkes göremez
Sen de göremezsin hep
Gerçek mutlaktır
Gerçek hortladığında
Tiyatro perdesi düşer
Kumdan kaleler yıkılır
Pembe perdeler kül olur
Var olmayan alkışlara selam verirsin
Neye selam verdiğini bilmeden
Küfre teşekkür edersin
Küflü karakterlere siz diye hitap edersin
Küflenmek istemezsin
Kendini çıkarırsın kendinden
Bir şey olmak için.
Sanırsın ki seni daha çok sevecekler.
Sanırsın ki onlar için yapıyorsun
Hayır öyle değil
Çünkü sen mutlu edince mutlu oluyorsun
Eksilere düşüyorsun yine
Hava sıcak diye fark etmiyorsun
İstemezsin fark etmemeyi
Cehaletin ballı lokum diye ikram edildiği
Bu dünyada yaşamak
İstemezsin ucuz oyunculuklara
Oscar verilmesini
İstemezsin artık
Sevilmeyi
Herkes tarafından .
Olduğun gibisindir
Kibarlığını enayilik gibi görenlerden
Tiksinirsin artık.
Lağım çukuruna bile girip
İnsanlık aradığın o dönem
Bitti.
Artık yalnızsın
.
