Önce bir orman göründü gözlerinde
sonrası olmayan insanlığa inat,
çocukluğuma hayat veren ellerin
sanki masallardan fırlamış gibi
Çiçeklere inansak
karanfil kokuyordu saçların,
Gemilere inansak
“Gelmişti o gemi”
Şehir biletlerine adımızı yazdığımız o an
Korkmadan verilen sözler
Kavuşmak için beklenen saniyeler
Ölümden giderek uzaklaşmalar
Pencereden baktığım o dünyada
Seninle hayat buldum
inanmadığım her duyguyu
seninle büyüttüm
Her şeyin bir anda karanlığa bulandığını da
bir geminin insana neler yapacağını da
bir ormanın insanı ne kadar yaktığını da
insanın canının ilk defa acımasını da seninle tattım
