Mutsuzluk mesken etmiş bu bedeni
Sandım ki aşk kurtarır bu illeti
Meğerse küflenmiş ruhumun dibi
Kesip atmak gerekir bu kalbi
Bakışlarımda mütemadiyen bir hüzün öyle ki
Kimileri sanır ben ağlarım sürekli
Halbuki bu yaşlar geçmişin izleri
Dökülse dahi terk etmez gözlerimin içini