Mutsuzluk mesken etmiş bu bedeni

Sandım ki aşk kurtarır bu illeti

Meğerse küflenmiş ruhumun dibi

Kesip atmak gerekir bu kalbi


Bakışlarımda mütemadiyen bir hüzün öyle ki

Kimileri sanır ben ağlarım sürekli

Halbuki bu yaşlar geçmişin izleri

Dökülse dahi terk etmez gözlerimin içini