Neyin var fâni dünyada diyorlar.
Aşktan gayrı yoktur varım.
Ya bu nice yürümek diyorlar.
Ebediyete giden yoldur rahım.
Sen insansın diyorlar düşünmeden.
Korkuyorlar Hakk demeye,
Dönüp insan diyorlar.
Ah! Bir faş etsem sırrımı,
Ya urgan ya üryan diyorlar...
Ya serin ya derin diyorlar...
Çünkü onlar;
Ölümsüzlüğün sırrını bilmiyorlar...
Ben ebediyet ufkunda doğan güneş,
Çiçeklere can veren.
Ben ki uçarım kuş ile, düşerim toprağa.
Bak açmışım filiz filiz, yaprak yaprak.
Gezerim insan ile, ceset ile, kan ile...
Hakk'a gel diyorlar bana.
Hakk bendedir!
Gel gör işte meydan diyorum.
Unutursun sen de belki,
"Bir"den gayrı her şeyi,
Şu vefalı "Pir" meydanında...
Kim ki vâkıf oldu bu sırra, düşündü.
Sorduk Hakk, Hakk'ı neden öldürdü?
Yine dönüp bilmeyiz "İnsan" diyorlar...
Sürekli bir şeyler;
Diyorlar, diyorlar, diyorlar...
