"Müthiş sıkılıyorum. Daha kötüsü, insanlardan soğuyorum galiba. Oysa ben onlarsız, onlara güvenmeden edemem...

Ama elimden ne gelir? Sevgiden, yakınlıktan, insanca davranmaktan anlayanlar o kadar az ki...

Büsbütün kabalaşmaktansa, uzaklara gitmek daha iyi."


"Var olmak bir umudun sözcüsü olmaktır aynı zamanda."


"İnsan anlatan bir varlıktır."


"Kimseye benzememek oranında herkese benzemek galiba şiir."


"İşte o “ben” dediğim kımıltı içine dönük, tedirgin, çekingen yaratığın biri; sigara içer, arada kitap okur, şiir dendi mi yerinde duramaz."


"İnsanın insandan başka dayanağı yok. Yalnızlık bile başka insanların varlığı bilindikçe bir anlama kavuşuyor. Öyleyse bizim yalnızlık dediğimiz şey, bir kendini ayırmadan (tecrit etmeden) çok, kendine yönelme, kendini daha yakından inceleme yetisi olmalı."


"Bir bakıma acı olmayan ne var? Biz isteyelim de, herhangi bir şey acı olmasın; bir olay, herhangi bir şey... İnsan acıdan yapılmıştır, demenin çok yüce bir anlamı var."


"İnsan yalnızlığını bilmeli, bunu değerlendirmeli."


"Biz yaşadığımız toplumda

gücenik ve buruk yaşıyoruz biraz. Biraz bile değil, çokça buruk

ve çokça gücenik yaşıyoruz."


"Günlük edimlerimiz bizi öyle yoğuruyor ki, öyle kılıktan kılığa sokuyor ki, bir yığın çıkmazın buyruğunda, direnmekle çevreye uyum arasında şaşkına dönüveriyoruz. Boyutsuz, anlamsız, sallantılı bir yaşama düzeyinde bocalıyoruz durmadan."


"Güzellik düşündürücüdür."


“Bence şiir bir içgörü eylemidir.”


"Sözgelimi şu anda, masamın başında, yarı düşsel bir kendi kendinelikte, çok içli dışlı olduğum, zaman zaman sevdiğim, zaman zaman da öfkelendiğim birinden ayrılmışlık duygusu içindeyim. Ama o sevdiğim ya da öfkelendiğim kişi kim? Yüzünü bile anımsayamıyorum şimdi."


"Biz hepimiz yeni kalmak istedik.

Bizim için yenilik, öbür öğelerden baskın bir öğe oldu hep."


Bağlanmaktan ne denli korkarsak korkalım, ister istemez bir seçime gidiyoruz gene de. Olaylara dıştan bakmıyoruz; içindeyiz çünkü. Gene bakıyoruz da, bu günün gençliği hiçlikten, mutsuzluktan, bunaltıdan bir öfke alanına kaymaya başladı. Sebebi meydanda işte; gene Rilke’nin bir sözü: “Korkuyorum diyoruz, korkusu oldu mu, insan buna bir çare düşünmelidir”.


"Eskittiğimiz yalnızlıklar işe yaramıyor. "Yeni yalnızlıklar" bulmalı.

Bulmalı ki, insanın anlatacak şeyleri olsun."