Eflatun doğdu bugün güneş
her zamankinden farksızdı umudun rengi
karmaşık saçlarımın gölgesinde hissizleştiğimin kaygısına dalıyorum
eskisi kadar iyi görmüyor gözlerim
soruyorum kendime kaygılarının nedeni ne?
acaba ucuz şarap mı beni bu hale getirdi
epey zaman oldu içmeyeli
kendimi kaybetmeyeli epey zaman
geçirdiğim onca güzel anının hatırına sövmüyorum geçmişe
anca yad ediyorum yaşanmışlıkları
duyarsızlıklarımı
bencilliğimi arıyorum…
Bir tek onu bulamıyorum
kaybettiğim tek tük insanın ardından üzülüyorum sadece
arkalarından ağlamayarak ama
sevmenin gerekliliğini sorgular oldum içimde
yalnızlığıma aşık olmuşumdur belki de
zaman kavramını çok önemsemiyorum artık
geri sayımım hızlandı galiba
yine de gülümsemeye çalışıyorum.
