Uzak diyarların sessizliğine özenilir çokça
Umut eksenlerinin tavafına kayyum istenir.
Gün doğumunun keyfine yakılan sigara
Şafağın karanlığıyla soğur.
Batar güneş, ay parıldar
Hissizken bile dinlenir şarkılar.
Şarkılar söyler,
Susar denizler.
Güneş artık eskisinden daha çok batıyor ruhuma.
Ruhum ışık almıyor
Fotosentez yeşilliklerim ölüyor giderek
Ve ben yağmurun susuzluğuna ağlıyorum
Hıçkırarak.
Geri sayımın gerisindeyim
Tarih büyüyor ben elimi uzatıyorum
24 saat yetmiyor
Tarih büyüyor ben elimi uzatıyorum
Yetişemiyorum savruk takvimlere
Tarih büyüyor, ben küçülüyorum.
Kırmızı renkte bir el yazısı yazıyor adımı
Onu tanımıyorum.
