Bütün yalnızlıkları bütün üzüntülerimi alıp götürsün yağmur
Temizlensin bu ruhum
İçten içe ölmeyi bekleyen ve sürekli o anı düşünen kendim
Topraklarımın yağmura ihtiyacı var
Kurumuş bir dal parçası gibi ağacımı kaybetmiş
Başkalarının ayaklarının altında ezilmişim
Ufalana ufalana bir ben kalmışım
İnsan kendini bulana kadar ne kadar da ufalanıyor
Paramparça hissetmenizin temeli de bu değil midir?
Her şeyden ödün vererek geldiğimiz bugün
Bilemeyiz belki de sonumuzdur
Büyük bir parça kalmak zorunda değilsin
Ama kendini en büyük en saf halinde korumalısın
Taviz vermeyerek
Kendi fikirlerine önem vererek
Her düşünceyi sanki senin için en doğrusuymuş gibi düşünmeyerek
Bir süre yağmur yağmayabilir
Bazı fidanlar ölüp gidebilir
Toprağın kuruyabilir Eftelya
Ama kendini kurtaran
o ekosisteme rağmen yeşeren başkaları da olacaktır
Her hava durumunda seni sevecek insanlar bul
Yeni sulak yerler keşfet
Daha güneşli insanlar
Dama samimi topraklar
Bilemezsin
Belki başkasının toprağı sana iyi gelir
Elinden geleni yap
Sevebildiğin kadar sev
Uyuyabildiğin kadar uyu
Düşünebildiğin kadar güzel şeyler hayal et
Bir başlangıç yap Eftelya
Sürekli yeni başlangıçlar
Bulunduğun yerde mutlu değilsen uzaklaş
Hatalarından ders al Eftelya
Her şey senin elinde değil
Başkalarının düşüncelerini
Ve duygularını değiştiremezsin
Sürekli birini sevmeyi beklemek zorunda değilsin
Kendi kendini de sevebilirsin
Sürüye ayak uydurmak zorunda değilsin
Sen hiç onlar gibi düşünmedin Eftelya
Sen hep farklı şeyler hayal ettin
Şimdi de onlar gibi olmaya çalışıp böyle mutlu olacağını sanma
Bırak bu düzende bi eğrilik ol
Zaten ne kusursuz ki?
Hayatının farklı dönüm noktaları var
Her şey gelip geçici
Hiçbir zaman
hiçbir şeyin aynı kalmadığını bilmelisin
Sen değişiyorsun herkes gibi her şey gibi
Değişimden zevk al
Yeni değişimler yarat
Hayatının bu noktasında bir şeyleri başaramamış
Ya da çoğu şeyin yarım kalmış gibi hissedebilirsin
Derin bir nefes al hiçbir şey için geç olmadığını
Ve bunca şeyin senin elinde ve gayretinde olduğunu unutma
Eğer kendine inanırsan
Ki bunu yapabilecek kadar yeteneklisin
Farkında olmalısın
Bunca şeyin içinde senin kendin olduğunu
İyi değilsen iyi gözükmek zorunda değilsin Eftelya
Kimseye gülümsemek zorunda değilsin
İstediğini yapabilirsin
Çıplak ayaklarını asfaltta kirlenme korkusu olmadan basabilirsin
Saçlarını istediğin kadar çok boyayabilirsin
İstediğin kadar az
İstediğin kadar çok yiyebilirsin
İstediğin kadar konuşabilir
İstediğin kadar susabilirsin
Bilmiyorsan sus
Nasıl hissettiğini nereden bilecekler?
Neden bu kadar üzüldüğünü?
Neden bu kadar vazgeçemediğini?
Bırak Eftelya
Kimse senin içini bilemez
Küçük deniz kızım
İlham sebebim
Güzel sesli Eftelya
Sözlerini kendine ver
Unut sonra birer birer hepsini
Sen unuttuktan sonra kim bilecek ki
Kimseye anlatma Eftelya
Üzecekler biliyorsun
Seni sorgulamalarına izin verme
Yeterince evhamlısın
İçindeki krizin anlık yangınları
Bastıramadığın duygularla
Büyük bir okyanus
Sustuğun her şey için bir damla yağmur
Sen sudan çekinir hale geldin
Dur artık Eftelya
Bırak paçaların ıslansın
Sessizliğini bozma
Cevapları duymak istemediğini biliyorum
Bekleme Eftelya
Dönüşü beklemek dik yokuşta yürümek senin için
Adım atma düşeceksin
Engel yok ama çıkacak bir yolda yok
Ahh nefes almayı bırakma
Güneş hep doğuyor
İnsan hep yorgun
Bahanelere gerek yok Eftelya
Sen gidilmekten korkmuyorsun
Senin tek korkun gitmek
Dönmeyeceğini en iyi sen biliyorsun
Dur düşün Eftelya
Çok erken değil mi?
