Oysa ne çok şey biriktirdim sana
İçimde senden çok sen var
Bir çöl var önümde
İçim kurak
Bilseydin yağmur olur yağardın
Engin denizlerinde sulardın kurak bedenimi
Bir varsın bir yok
İçimde sevdanın ateşi
İçimde senden çok sen var
Bilseydim böyle yanmazdım
Gerçek sandım gözlerindeki beni
Ben ben diye öldüm
Göremedin içimdeki seni
Baksaydın anlardın
Bir kağıt parçasına yazdım adını
Kağıt yandı tutuştu
Kaç gün oldu bekliyorum
Adın geceye karıştı
Bir hayaldir dalıp gidiyorum
Bilseydin uykularım olurdun
Rüyalarıma geldiğin gibi gelirdin ansızın
Bir gönül meselesiydi oysa
İçimde senden çok sen var
Alt tarafı her şeyim olacaktın
Alt tarafında kaldım umudun
Bir parça suya yazdım adını
Su buhar oldu uçtu
İçimde senden çok sen var
Bilseydin güneş olurdun
İstemem aydınlık
Aydınlığında kayboldum da ne oldu
Ben karanlık sokaklara alıştım
Bir sevda yük var omzumda
Taşımak zor değil
İçimde senden çok sen var
sesin olmadan da anlarım
Ellerin olmadan da
Sen
Bulamayacaksın beni
Ben kaybolacağım sokaklarında
Sokakların tekin değil
Gecen zifiri
İçimde senden çok sen var
Uçuyorum dünyanın ıssızlığında
Çırpınıyorum yokluğunda
derin yaraların var
Anlıyorum bakışlarında
Sanki seni izliyorum boşluğunda
İçimde senden çok sen var
Çokça zamanım oldu bu zamana kadar
Zaman akıp gitti avuçlarımda
Tutmak mesele değil
Şimdi bir ağustos akşamında
Bir şiir doğuyor yokluğunda
Bir şair ölüyor huzurlarında
