İstersen bağır de; gönül de; kalp de; yürek, can, göğüs, iç, dîl, sadr de. Bu şeylerin kesişim kümesi ne biliyor musun? Sensin.
Nâçarsam, çare oluver, bîtapsak tabip oluver ama oluver bir şey. Bizi yiyip tüketmesin, kakanlar gibi göğsümüzü didiklemesin bu gagalar. Umutsuzluk diye bir şey olmasın literatürde. Pek güzel sözcükler olsun kitabımızın içinde. Hadi benzetelim diyorsan illa, bir lügatin iki yüzüyüz biz. Aramızda kelimeler yer alır. Bu kelimeler içimizdedir, bizdendir ve biz onlardanızdır. Kötü huylu kelimeleri buraya almamaya riayet ederiz. Aynı kitabın çocuklarıyız işte, içinde fink atarız sayfaların. Burak'ın dört nala aldığı gibi, neşesi yerinde çocuklar gibi koştukça koşarız biz. Bazen aramızda bunca sayfalar olmasına rağmen bi' boşluk hissederiz kimi zaman, kimi zaman da öyle pervaneleşiriz ki mumda buluşalım diye sözleşiriz.
Fakat efendimhanım, saydırmak istiyorsunuz bu kelimeler nelerdir, neler değildir diye. Sayabilemeyeceğim...
