Açken alışverişe çıkma diyorlar. Karnını doyurmak için alışverişe çıkman gerekmesi dışında bi sorun yok tabii. Evet baştan bi liste yapıp kafandakileri alıp çıkman da mümkün. Ama o listeyi oluşturamayan biriysen? Ya da tercih ettiklerin sanki listeye uyuyor gibi geliyorsa? Yanılıp yanılmadığını nasıl anlayacaksın? Zaten açsın, her şey bir seçenek.
Duygularımın hayatımın merkezinde olması beni mücadeleci biri yapıyor. Ama en çok kendine karşı. Mutluluğum başka faktörlere bağlı. İçimde bunu bulamıyorum. İçimde her şeyin bir taslağı var buna okeyim ama öznesi eksik her birinin.
Şu an sevmek istiyorum, taşı toprağı, çiçeği böceği, doğayı insanı, her şeye duyabilirim bu sevgiyi. Ama işte bulamıyorum. Doğru özneyi seçip yerine koyamıyorum. Sonra diyorlar ki emin misin? Açken seçim yapılmaz. E açım kardeşim, açım ki bir tercih yapmam gerekiyor. Olmasam zaten bu bir mesele dahi olmazdı değil mi?
Valla övündüğüm tüm yanlarım dövündüklerimle aynı. Kübra olmak şahane bir şey ama çok da zor. Elimdekilerle ne yapabilirim? Alıp bu Kübrayı nerelere götürebilirim bilmiyorum ama bir şeyleri doğru yapmam şart.
İyi şeyler başıma geldiğinde ilk size söyleyeceğim. Çünkü tıpkı hüzün gibi mutluluk da içime sığmıyor.
