Olmadan bahaneler
anlardım
anlatsaydın
Yine özlerdim
kış günü
sıcağını
Düşlerdim
yine
uyku zamanı buluşmalarımızı
Çalmasaydın inancımı
bulurdum
belki rüyalarımda
Elbet anladım
çağın ve zamanın
dayanılmaz adaletini
gerçekliğini
Anlatsaydın sen
yalanlarınada
inanırdım
Rüzgarında arardım
soluğunu
belki kokunu bile duyardım
severdim yine
giderken beni de
götürmeseydin
seni bulurdum
bende
bırakmazdım
yine
elbet anladım
çağ istedi
gittin
sensizliği kavradım
üstümü örttüm onunla
