Taş çatlasın bir ömürdü yaşadığım
O taşı siper ettim göğsüme
incik boncuk sever gibi işledim
Halbuki ben iğneyi ellerimin ayasında
Uzun yıllar önce hssettim
Kaderin kadar ömrün var dediler
Kaderimin oyununu göremediler
Viran dediler senin sonun
Ellerinin arasına öyle koymuşlar
Diyemedim ben ağaçları seven
Yaprakları öpen bir goncaydım diye
Varsın olsun kaderimin sonu üzsün
Müşfik çiçekleri okşarım ben de
O gün dirilir taşı taş yaparım yine de
