ellerine senalar düzeceğim sabah olana dek.güze el değdirmeyen ellerine.bunu yapabilirim ellerini tutmadan da.ellerini bir kere bile tutmasam da sıcaklığı gönlümün soğuk odacıklarını ısıtabilir. senin avuçlarının buna gücü vardır. hem hastalıklı bir gül sığar avcuna hem de cansuyu onun. kar taneleri konar belki .kar topu doğar belki de ellerinden.
parmak uçların dokunsalar parmak uçlarıma,tanıyabilirler mi kınasından?
tanırlarsa şayet ısıtırım nefesim yettiğince.
ellerimden tanımasan da tanırsın buharımdan.yumruk olur sonra isyan bağırır.haklı olur,suçlu olur,günahkar olur ellerin;günahına ortak olur ellerim.söndürürken sen tütünü;parmakların ustaca esniyor,fark etmiyorsun.işaret parmağını uzaklara kondurup usulca anlatırken sen şehri;ellerim aşktan çatlıyor,görmüyorsun.
damarlarında kan,gözlerimde kan çanağı
ve gözlerim akıyor bölük bölük ellerine,maarif ellerine. ellerinle çayını şairane kavrar,ceketini ilikler,saçlarını sıvazlar,gözünü ovuşturursun.bir yetimden fıstık alırsın sonra paspal bir kedi seversin yol boyunda.badi parmağına da bir kuş konar elbet.evet,efsunlu parmaklarının buna gücü vardır. matematikte deha olamazsın belki ama bakkala gidebilirsin o mahir ellerinle.kalem tutarsan eğer kağıdın da olurum.tasalanma,seni sensiz sevmenin binbir yolunu bulurum.hicaplı her gecenin sabahı serin olur elbet.serinlikler dilerim,el-veda.
